22/4/08
19/4/08
«Πρώτα εμείς να γίνουμε άνθρωποι»
Το παιδαγωγικό φροντιστήριο στην Τύρνα, που διηύθυνε η Ρόζα Ιμβριώτη
«Η αποστολή του Δασκάλου είναι να φτιάξει ανθρώπους, μα, για να φτιάξουμε ανθρώπους, πρέπει πρώτα μεις να γίνουμε άνθρωποι. Δεν μπορούμε να μείνουμε έξω από τους αγώνες του λαού, να μην κάνουμε - δήθεν - πολιτική. Γιατί τότε κάνουμε πολιτική αντίθετη από τα συμφέροντα του λαού. Εμείς θα φτιάσουμε ανθρώπους συνειδητούς και ελεύθερους!».
Τα σχολεία κλειστά...
Μ' αυτά τα λόγια, η φωτισμένη παιδαγωγός Ρόζα Ιμβριώτη εγκαινίασε το καλοκαίρι του 1944 το Παιδαγωγικό Φροντιστήριο της Τύρνας, μέσα στα έλατα, μπροστά σ' ένα θαυμάσιο φαράγγι, σε ύψος 1.200 μέτρων. Πού βρίσκεται η Τύρνα; Στην αγκαλιά του Κόζιακα - και είναι σήμερα ένα γνωστό τουριστικό θέρετρο, κοντά στο Περτούλι. Πολλοί την ξέρουν με το τωρινό της όνομα «Ελάτη», αλλά πόσοι γνωρίζουν ότι από εκεί ξεκίνησαν δεκάδες νέοι δάσκαλοι, όλο πίστη και ελπίδες, για να διδάξουν στα κατεστραμμένα από τον κατακτητή χωριά και να οικοδομήσουν μια καινούρια, ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα;
Κατεστραμμένη τότε και η Τύρνα. Πού να βρεθούν διδακτικό προσωπικό, διδακτικό υλικό, βοηθήματα, βιβλιοθήκη, καταλύματα;
- «Γίνεται, συναγωνιστή, φροντιστήριο έτσι;», αναφώνησε η Ρόζα Ιμβριώτη, στην οποία είχε ανατεθεί η διεύθυνση του παιδαγωγικού φροντιστηρίου. Και ο «συναγωνιστής» Πέτρος Κόκκαλης, καθηγητής Πανεπιστημίου και γραμματέας τότε της Παιδείας στην «κυβέρνηση του βουνού», της απάντησε: «Εχουμε εμείς οι Ελληνες - μην ξεχνάς - και το κρυφό σχολειό. Δεν έχουμε δασκάλους, τα σχολεία μένουν κλειστά. Είναι ανάγκη να φτιάξουμε δασκάλους. Πήγαινε στην Καστανιά...».
«Ξεκινάω», διηγείται η Ρόζα Ιμβριώτη, σε άρθρο της στην Επιθεώρηση Τέχνης (Μάρτης - Απρίλης 1962, τεύχος αφιερωμένο στην Αντίσταση), «περνώ δύο φορές ξυπόλυτη την επικίνδυνη ζώνη κοντά στην Πόρτα και βρίσκω τον Κ. Καραγιώργη κι έπειτα τον Σ. Μπαρμπουνάκη. Μένω κατάπληκτη. Τι έξαρση ήταν εκείνη... Ανάταση παντού, από τον "σύνδεσμο" ως τον "καθοδηγητή" κι ο λαός από δίπλα παραστέκει...».
Παρέα μ' ένα τρισχαριτωμένο - αν και δύστροπο - γαϊδουράκι θα φτάσει η παιδαγωγός στην Τύρνα. Εκεί θα συναντήσει μια πολύτιμη συνεργάτρια, τη δασκάλα Βάγια Παπαγκόγκου, «ψυχή» των κινητοποιήσεων στη Θεσσαλία τον καιρό της Κατοχής και μέλος της Περιφερειακής Επιτροπής. Ο λόγος τώρα στη Βάγια, που μιλάει για τη συνάντησή τους στο περιοδικό «Εθνική Αντίσταση» (Γενάρης 1978).
Γνωριμία με τη Ρόζα
...«Μέσα σε δύο ώρες, ήταν έτοιμο το πρόγραμμα της ύλης των μαθημάτων και της καθημερινής εργασίας με τους σπουδαστές, οι δε σύντροφοι της τοπικής οργάνωσης τακτοποίησαν αμέσως τα σπίτια για τη διαμονή σπουδαστών και δασκάλων. Και κάθε άλλο ζήτημα κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της Σχολής το τακτοποιούσαν με υπερηφάνεια οι ακούραστοι συναγωνιστές του χωριού.
Εκεί γνώρισα από κοντά την Ρόζα Ιμβριώτη σαν παιδαγωγό και σαν άνθρωπο. Η Ρόζα αγαπούσε πολύ τους σπουδαστές και τους συνεργάτες της δασκάλους, μελετούσε πολύ κι εκτιμούσε την προσωπική πείρα του καθένα.
...Και δεν επαναπαυόταν εύκολα. Ηρεμη, σοβαρή και επιβλητική, ωστόσο διατηρούσε μια διαρκή αγωνία στη διάρκεια της εργασίας της. Το λίγο ελεύθερο χρόνο της τον περνούσε, καμαρώνοντας τα "αετόπουλα" του χωριού με τα χάρτινα δίκοχα και τα ξύλινα τουφέκια τους, που στους ψευτοπολέμους τους κατάφερναν ώστε να νικούν οι "αντάρτες", πάντα. Ακουγε με ενθουσιασμό τα αντιστασιακά τραγούδια των νέων και κοριτσιών του χωριού και είχε βαθύ αίσθημα αγάπης για τον αγωνιζόμενο λαό.
..."Είναι απ' τα περιστατικά του αγώνα εκείνες οι μέρες στην Τύρνα - μου έλεγε αργότερα η Ρόζα - που δε θα ξεχάσω ποτέ".
Και συνήθιζε να με πειράζει, που την πρώτη μέρα της εργασίας μας εκεί, μας είχε πιάσει όλους ακατανίκητος ύπνος, τόσο, που, παρά τις προσπάθειές της, δεν μπορούσε να μας ξυπνήσει, ώσπου πέρασε η επίδραση της "ηρίασης" - το ψωμί που μας έστειλαν απ' το πλησιέστερο τμήμα του ΕΛΑΣ είχε μέσα πολύ ήρα.
"Ελεγα με το νου μου - επαναλάμβανε η Ρόζα - τι σόι συνεργάτρια είναι αυτή, που κοιμάται τόσο;"».
Οι κάτοικοι συμμετείχαν...
Ολοι παραστέκονται, όπως μαρτυρεί η Ιμβριώτη, στη δημιουργία του παιδαγωγικού φροντιστηρίου. Μαζί κι ο Κίσσαβος, συνταγματάρχης του ΕΛΑΣ, που είναι ο ίδιος δάσκαλος. Φτάνουν και οι συνεργάτες: Η Ξένη, διπλωματούχος της Σορβόνης για το μάθημα της Ψυχολογίας, ο Ν. Π., αρχαιολόγος για την Ιστορία. Ερχονται οι καλύτεροι δάσκαλοι της περιφέρειας, ο Π., ο Μ. και η Αδαμίδου. Προς το τέλος, φτάνει κι ο ζωγράφος Κώστας ο Θετταλός. Οι ΕΠΟΝίτες που θα φοιτήσουν περπατάνε για να φτάσουν στην Τύρνα δέκα και δεκαπέντε μέρες, περνώντας την επικίνδυνη ζώνη που τη θερίζουν οι Γερμανοί και αλλεπάλληλα μπλόκα.
Το πρόγραμμα μαθημάτων άρχιζε νωρίς το πρωί και τελείωνε στις επτά το απόγευμα με ένα μεσημεριανό διάλειμμα.
Ακολουθούσε στις 7.30 συσσίτιο, συζητήσεις, διαλέξεις και ψυχαγωγία. Αρχιζαν με κάποιο σκετς ή τραγούδια, διαβάζονταν οι ανακοινώσεις της ΠΕΕΑ, ακούγονταν αφηγήσεις από τη ζωή των παιδιών στον απελευθερωτικό αγώνα, ακολουθούσαν ομιλίες με διάφορα θέματα - από την Τέχνη μέχρι την υγιεινή. Δεν έλειπαν και τα σατιρικά ποιήματα. Το φροντιστήριο μεταβαλλόταν τα βράδια σε κέντρο εκπολιτιστικό, σιγά - σιγά πλησίαζαν οι κάτοικοι του χωριού, παρακολουθούσαν και συμμετείχαν, συζητώντας και μιλώντας για τις εμπειρίες τους.
Μια ζωντανή εικόνα για το φροντιστήριο, μας δίνει η Χρύσα Κρανιά - Κόλια, καθηγήτρια Ιστορίας, στο βιβλίο «Ανιχνευτές της Ιστορίας» της Βάγιας Παπαγκόγκου.
Για ένα νέο ξεκίνημα
...«Στο βουνό εκείνες τις μέρες γινόταν η Πανθεσσαλική Συνδιάσκεψη της ΕΠΟΝ, στην οποία πήρα μέρος. Υστερα από τη Συνδιάσκεψη, έγινε αχτίφ στελεχών της ΕΠΟΝ στο χωριό Μαυρομάτι Μουζακίου, όπου, με υπόδειξη της οργάνωσης του χωριού μου, εκλέχτηκα από το αχτίφ για να φοιτήσω στο φροντιστήριο της Παιδαγωγικής Σχολής στο χωριό Τύρνα. Πριν αρχίσουν τα μαθήματα στη Σχολή και στη συνέχεια στον ελεύθερο χρόνο μας, μας έκαναν πρακτικές ασκήσεις χειρισμού όπλου. Επρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι, μήπως βρισκόμασταν στην ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τους κατακτητές. Ημασταν όλοι οι μαθητές μέλη και στελέχη της ΕΠΟΝ και άλλων οργανώσεων, συνολικά 105. Χωριστήκαμε σε μικρές ομάδες από 7 - 10 μέλη, τόσο για τη μελέτη στα μαθήματα και την καλύτερη επικοινωνία μας με τους καθηγητές μας, όσο και την εξωσχολική δραστηριότητα: Πολιτιστική, μαχητική επαγρύπνηση σε καθήκοντα σκοπιάς, υπεύθυνοι αξιωματικοί υπηρεσίας για την καθαριότητα του χώρου της Σχολής, βοήθεια μαγείρων κ.ά. Η Ρόζα Ιμβριώτη, διευθύντρια της Σχολής, δίδασκε το μάθημα των Παιδαγωγικών και Διδακτικής. Δύο καθηγητές δίδασκαν Ψυχολογία, από τους οποίους η μία ήταν γυναίκα, την έλεγαν Δανάη στο μικρό της όνομα.
Διδαχτήκαμε Γεωγραφία, Ιστορία, Φυσική, Χημεία, Μαθηματικά, Γεωμετρία, Τεχνικά μαθήματα, όπως Ιχνογραφία και άλλα, από πεπειραμένους δασκάλους, οι οποίοι στάλθηκαν στη Σχολή μας από την ΠΕΕΑ - Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης - αφού τους απέσπασαν από άλλα καθήκοντά τους, που είχαν προηγούμενα στον αγώνα. Σε όλη τη διάρκεια της φοίτησής μας, οι κάτοικοι του χωριού Τύρνα βοήθησαν πολύ τη Σχολή μας. Οι πλησίον εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις, όπως ΕΛΑΣ, ΕΑΜ, ΕΠΟΝ, ΚΚΕ, είχαν διαθέσει στελέχη τους, τα οποία μας επισκέπτονταν συχνά και φρόντιζαν για τη λύση των προβλημάτων μας.
Οταν τελειώσαμε τα μαθήματα, κάναμε πρακτικές ασκήσεις διδασκαλίας σε παιδιά από την Τύρνα και από άλλα χωριά, που οι κάτοικοί τους βρίσκονταν στην Τύρνα. Τελικά, μας έστειλαν σε σχολεία, όπου πολλά από αυτά ήσαν τελείως κατεστραμμένα και καμένα από τους κατακτητές».
Δύο μήνες κράτησε το φροντιστήριο. Για να τιμήσουν τη λειτουργία του, έφτασαν στην Τύρνα ο στρατηγός Στέφανος Σαράφης και ο Κώστας Καραγιώργης - με μοτοσικλέτα. Τους υποδέχτηκαν με τραγούδια 1.500 άντρες, γυναίκες και παιδιά, που μαζεύτηκαν από τα γύρω χωριά. Η γιορτή πήρε τη μορφή πανηγυριού...
Ο κατακτητής ψυχορραγούσε, ο κόσμος ετοιμαζόταν για μια καινούρια ζωή, η πρωτοπορία των νέων δασκάλων ξεκινούσε για να φτάσει σ' όλη τη χώρα, να γίνουν οι φωτοδότες μιας νέας Ελλάδας.
Αλίκη ΞΕΝΟΥ - ΒΕΝΑΡΔΟΥ
Εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Κυριακή 30 Ιούλη 2000
«Η αποστολή του Δασκάλου είναι να φτιάξει ανθρώπους, μα, για να φτιάξουμε ανθρώπους, πρέπει πρώτα μεις να γίνουμε άνθρωποι. Δεν μπορούμε να μείνουμε έξω από τους αγώνες του λαού, να μην κάνουμε - δήθεν - πολιτική. Γιατί τότε κάνουμε πολιτική αντίθετη από τα συμφέροντα του λαού. Εμείς θα φτιάσουμε ανθρώπους συνειδητούς και ελεύθερους!».
Τα σχολεία κλειστά...
Μ' αυτά τα λόγια, η φωτισμένη παιδαγωγός Ρόζα Ιμβριώτη εγκαινίασε το καλοκαίρι του 1944 το Παιδαγωγικό Φροντιστήριο της Τύρνας, μέσα στα έλατα, μπροστά σ' ένα θαυμάσιο φαράγγι, σε ύψος 1.200 μέτρων. Πού βρίσκεται η Τύρνα; Στην αγκαλιά του Κόζιακα - και είναι σήμερα ένα γνωστό τουριστικό θέρετρο, κοντά στο Περτούλι. Πολλοί την ξέρουν με το τωρινό της όνομα «Ελάτη», αλλά πόσοι γνωρίζουν ότι από εκεί ξεκίνησαν δεκάδες νέοι δάσκαλοι, όλο πίστη και ελπίδες, για να διδάξουν στα κατεστραμμένα από τον κατακτητή χωριά και να οικοδομήσουν μια καινούρια, ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα;
Κατεστραμμένη τότε και η Τύρνα. Πού να βρεθούν διδακτικό προσωπικό, διδακτικό υλικό, βοηθήματα, βιβλιοθήκη, καταλύματα;
- «Γίνεται, συναγωνιστή, φροντιστήριο έτσι;», αναφώνησε η Ρόζα Ιμβριώτη, στην οποία είχε ανατεθεί η διεύθυνση του παιδαγωγικού φροντιστηρίου. Και ο «συναγωνιστής» Πέτρος Κόκκαλης, καθηγητής Πανεπιστημίου και γραμματέας τότε της Παιδείας στην «κυβέρνηση του βουνού», της απάντησε: «Εχουμε εμείς οι Ελληνες - μην ξεχνάς - και το κρυφό σχολειό. Δεν έχουμε δασκάλους, τα σχολεία μένουν κλειστά. Είναι ανάγκη να φτιάξουμε δασκάλους. Πήγαινε στην Καστανιά...».
«Ξεκινάω», διηγείται η Ρόζα Ιμβριώτη, σε άρθρο της στην Επιθεώρηση Τέχνης (Μάρτης - Απρίλης 1962, τεύχος αφιερωμένο στην Αντίσταση), «περνώ δύο φορές ξυπόλυτη την επικίνδυνη ζώνη κοντά στην Πόρτα και βρίσκω τον Κ. Καραγιώργη κι έπειτα τον Σ. Μπαρμπουνάκη. Μένω κατάπληκτη. Τι έξαρση ήταν εκείνη... Ανάταση παντού, από τον "σύνδεσμο" ως τον "καθοδηγητή" κι ο λαός από δίπλα παραστέκει...».
Παρέα μ' ένα τρισχαριτωμένο - αν και δύστροπο - γαϊδουράκι θα φτάσει η παιδαγωγός στην Τύρνα. Εκεί θα συναντήσει μια πολύτιμη συνεργάτρια, τη δασκάλα Βάγια Παπαγκόγκου, «ψυχή» των κινητοποιήσεων στη Θεσσαλία τον καιρό της Κατοχής και μέλος της Περιφερειακής Επιτροπής. Ο λόγος τώρα στη Βάγια, που μιλάει για τη συνάντησή τους στο περιοδικό «Εθνική Αντίσταση» (Γενάρης 1978).
Γνωριμία με τη Ρόζα
...«Μέσα σε δύο ώρες, ήταν έτοιμο το πρόγραμμα της ύλης των μαθημάτων και της καθημερινής εργασίας με τους σπουδαστές, οι δε σύντροφοι της τοπικής οργάνωσης τακτοποίησαν αμέσως τα σπίτια για τη διαμονή σπουδαστών και δασκάλων. Και κάθε άλλο ζήτημα κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της Σχολής το τακτοποιούσαν με υπερηφάνεια οι ακούραστοι συναγωνιστές του χωριού.
Εκεί γνώρισα από κοντά την Ρόζα Ιμβριώτη σαν παιδαγωγό και σαν άνθρωπο. Η Ρόζα αγαπούσε πολύ τους σπουδαστές και τους συνεργάτες της δασκάλους, μελετούσε πολύ κι εκτιμούσε την προσωπική πείρα του καθένα.
...Και δεν επαναπαυόταν εύκολα. Ηρεμη, σοβαρή και επιβλητική, ωστόσο διατηρούσε μια διαρκή αγωνία στη διάρκεια της εργασίας της. Το λίγο ελεύθερο χρόνο της τον περνούσε, καμαρώνοντας τα "αετόπουλα" του χωριού με τα χάρτινα δίκοχα και τα ξύλινα τουφέκια τους, που στους ψευτοπολέμους τους κατάφερναν ώστε να νικούν οι "αντάρτες", πάντα. Ακουγε με ενθουσιασμό τα αντιστασιακά τραγούδια των νέων και κοριτσιών του χωριού και είχε βαθύ αίσθημα αγάπης για τον αγωνιζόμενο λαό.
..."Είναι απ' τα περιστατικά του αγώνα εκείνες οι μέρες στην Τύρνα - μου έλεγε αργότερα η Ρόζα - που δε θα ξεχάσω ποτέ".
Και συνήθιζε να με πειράζει, που την πρώτη μέρα της εργασίας μας εκεί, μας είχε πιάσει όλους ακατανίκητος ύπνος, τόσο, που, παρά τις προσπάθειές της, δεν μπορούσε να μας ξυπνήσει, ώσπου πέρασε η επίδραση της "ηρίασης" - το ψωμί που μας έστειλαν απ' το πλησιέστερο τμήμα του ΕΛΑΣ είχε μέσα πολύ ήρα.
"Ελεγα με το νου μου - επαναλάμβανε η Ρόζα - τι σόι συνεργάτρια είναι αυτή, που κοιμάται τόσο;"».
Οι κάτοικοι συμμετείχαν...
Ολοι παραστέκονται, όπως μαρτυρεί η Ιμβριώτη, στη δημιουργία του παιδαγωγικού φροντιστηρίου. Μαζί κι ο Κίσσαβος, συνταγματάρχης του ΕΛΑΣ, που είναι ο ίδιος δάσκαλος. Φτάνουν και οι συνεργάτες: Η Ξένη, διπλωματούχος της Σορβόνης για το μάθημα της Ψυχολογίας, ο Ν. Π., αρχαιολόγος για την Ιστορία. Ερχονται οι καλύτεροι δάσκαλοι της περιφέρειας, ο Π., ο Μ. και η Αδαμίδου. Προς το τέλος, φτάνει κι ο ζωγράφος Κώστας ο Θετταλός. Οι ΕΠΟΝίτες που θα φοιτήσουν περπατάνε για να φτάσουν στην Τύρνα δέκα και δεκαπέντε μέρες, περνώντας την επικίνδυνη ζώνη που τη θερίζουν οι Γερμανοί και αλλεπάλληλα μπλόκα.
Το πρόγραμμα μαθημάτων άρχιζε νωρίς το πρωί και τελείωνε στις επτά το απόγευμα με ένα μεσημεριανό διάλειμμα.
Ακολουθούσε στις 7.30 συσσίτιο, συζητήσεις, διαλέξεις και ψυχαγωγία. Αρχιζαν με κάποιο σκετς ή τραγούδια, διαβάζονταν οι ανακοινώσεις της ΠΕΕΑ, ακούγονταν αφηγήσεις από τη ζωή των παιδιών στον απελευθερωτικό αγώνα, ακολουθούσαν ομιλίες με διάφορα θέματα - από την Τέχνη μέχρι την υγιεινή. Δεν έλειπαν και τα σατιρικά ποιήματα. Το φροντιστήριο μεταβαλλόταν τα βράδια σε κέντρο εκπολιτιστικό, σιγά - σιγά πλησίαζαν οι κάτοικοι του χωριού, παρακολουθούσαν και συμμετείχαν, συζητώντας και μιλώντας για τις εμπειρίες τους.
Μια ζωντανή εικόνα για το φροντιστήριο, μας δίνει η Χρύσα Κρανιά - Κόλια, καθηγήτρια Ιστορίας, στο βιβλίο «Ανιχνευτές της Ιστορίας» της Βάγιας Παπαγκόγκου.
Για ένα νέο ξεκίνημα
...«Στο βουνό εκείνες τις μέρες γινόταν η Πανθεσσαλική Συνδιάσκεψη της ΕΠΟΝ, στην οποία πήρα μέρος. Υστερα από τη Συνδιάσκεψη, έγινε αχτίφ στελεχών της ΕΠΟΝ στο χωριό Μαυρομάτι Μουζακίου, όπου, με υπόδειξη της οργάνωσης του χωριού μου, εκλέχτηκα από το αχτίφ για να φοιτήσω στο φροντιστήριο της Παιδαγωγικής Σχολής στο χωριό Τύρνα. Πριν αρχίσουν τα μαθήματα στη Σχολή και στη συνέχεια στον ελεύθερο χρόνο μας, μας έκαναν πρακτικές ασκήσεις χειρισμού όπλου. Επρεπε να είμαστε προετοιμασμένοι, μήπως βρισκόμασταν στην ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τους κατακτητές. Ημασταν όλοι οι μαθητές μέλη και στελέχη της ΕΠΟΝ και άλλων οργανώσεων, συνολικά 105. Χωριστήκαμε σε μικρές ομάδες από 7 - 10 μέλη, τόσο για τη μελέτη στα μαθήματα και την καλύτερη επικοινωνία μας με τους καθηγητές μας, όσο και την εξωσχολική δραστηριότητα: Πολιτιστική, μαχητική επαγρύπνηση σε καθήκοντα σκοπιάς, υπεύθυνοι αξιωματικοί υπηρεσίας για την καθαριότητα του χώρου της Σχολής, βοήθεια μαγείρων κ.ά. Η Ρόζα Ιμβριώτη, διευθύντρια της Σχολής, δίδασκε το μάθημα των Παιδαγωγικών και Διδακτικής. Δύο καθηγητές δίδασκαν Ψυχολογία, από τους οποίους η μία ήταν γυναίκα, την έλεγαν Δανάη στο μικρό της όνομα.
Διδαχτήκαμε Γεωγραφία, Ιστορία, Φυσική, Χημεία, Μαθηματικά, Γεωμετρία, Τεχνικά μαθήματα, όπως Ιχνογραφία και άλλα, από πεπειραμένους δασκάλους, οι οποίοι στάλθηκαν στη Σχολή μας από την ΠΕΕΑ - Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης - αφού τους απέσπασαν από άλλα καθήκοντά τους, που είχαν προηγούμενα στον αγώνα. Σε όλη τη διάρκεια της φοίτησής μας, οι κάτοικοι του χωριού Τύρνα βοήθησαν πολύ τη Σχολή μας. Οι πλησίον εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις, όπως ΕΛΑΣ, ΕΑΜ, ΕΠΟΝ, ΚΚΕ, είχαν διαθέσει στελέχη τους, τα οποία μας επισκέπτονταν συχνά και φρόντιζαν για τη λύση των προβλημάτων μας.
Οταν τελειώσαμε τα μαθήματα, κάναμε πρακτικές ασκήσεις διδασκαλίας σε παιδιά από την Τύρνα και από άλλα χωριά, που οι κάτοικοί τους βρίσκονταν στην Τύρνα. Τελικά, μας έστειλαν σε σχολεία, όπου πολλά από αυτά ήσαν τελείως κατεστραμμένα και καμένα από τους κατακτητές».
Δύο μήνες κράτησε το φροντιστήριο. Για να τιμήσουν τη λειτουργία του, έφτασαν στην Τύρνα ο στρατηγός Στέφανος Σαράφης και ο Κώστας Καραγιώργης - με μοτοσικλέτα. Τους υποδέχτηκαν με τραγούδια 1.500 άντρες, γυναίκες και παιδιά, που μαζεύτηκαν από τα γύρω χωριά. Η γιορτή πήρε τη μορφή πανηγυριού...
Ο κατακτητής ψυχορραγούσε, ο κόσμος ετοιμαζόταν για μια καινούρια ζωή, η πρωτοπορία των νέων δασκάλων ξεκινούσε για να φτάσει σ' όλη τη χώρα, να γίνουν οι φωτοδότες μιας νέας Ελλάδας.
Αλίκη ΞΕΝΟΥ - ΒΕΝΑΡΔΟΥ
Εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Κυριακή 30 Ιούλη 2000
16/4/08
The diet that can treat epilepsy
Giving drugs to children with epilepsy is often ineffective and can have terrible side-effects. But there is an alternative - a high-fat food plan that dramatically reduces seizures Sarah SpendiffTuesday April 15, 2008The Guardian
'The diet might have spared him 24,000 seizures' ... Emma Williams with her son Matthew. Photograph: Martin Godwin Emma Williams was told her son Matthew wouldn't make it to the age of 12 on account of his severe epilepsy, or if he did he would need to be placed in a care home. He was only six when Emma heard this from the doctors treating him at Great Ormond Street Hospital (GOSH). But thanks to a specialised diet he is now a happy 14-year-old with a normal life expectancy. "Before the diet he was having a hundred seizures a week," says Emma. "I knew that every seizure longer than five minutes causes brain damage - sometimes his lasted for an hour. He was regressing, losing his speech and ability to walk. My child was slipping away and we were all powerless to stop it."
Matthew was one of the few to be placed on a medical trial at GOSH studying the effects of the Ketogenic diet in the treatment of childhood epilepsy. It is similar to the Atkins diet, in that it is high fat, with some protein and very low carb. This puts the body into a fat-burning state called ketosis, during which it produces chemical compounds called ketones, which stop the seizures. The diet had been used to treat epilepsy for many years but, with the arrival of epileptic drugs, it was sidelined. Now, thanks to this randomised control trial by paediatric neurologist Professor Helen Cross, it is undergoing a resurgence.
Epilepsy is a common neurological disorder characterised by recurrent seizures when the normal working of the brain is interrupted. It affects around 200,000 children in the UK, a third of whom will be resistant to medication. "There is no doubt that this diet works in a significant amount of children," says Cross. "If you fail with the first two drugs then the likelihood of any other drug succeeding is about 10%. In those cases parents should be offered the diet before proceeding with other medications. Our trial, where all the children had not responded to medication, showed that 50% got more than 50% improvement in seizures, which shows a significant benefit over drugs."
Families such as Matthew's live with the daily trauma of seizures, drop attacks (when a child loses muscle tone and falls to the floor) and absences (where they appear conscious but are not aware of anything around them). Epilim, benzodiazepines and Keppra are all commonly prescribed for epilepsy but, in Matthew's case, they did little to stop the seizures. According to Emma, the "benzos", a tranquiliser, left him like a drooling zombie and the Keppra made him violent and highly disruptive. "I was desperate. We were running out of options. I knew I might lose him for good. I'd asked our neurologist, when Matthew was two, if we could try the diet but was told it was too difficult to implement and they had no resources.
"Matthew was eight by the time he got to try the diet. His first MRI brain scan at two showed he had no brain damage and they couldn't detect where the epilepsy was coming from. When he had his second MRI scan, before going on the diet, it showed that his brain was badly scarred from the seizures, which caused further seizures as well as brain damage. It's due to the brain damage that Matthew now can't walk. If he had got the diet in the first place, I worked out he might have been spared over 24,000 seizures."
Within two weeks of being on the diet Matthew's seizures had reduced by 90%, and his behaviour had completely calmed down. "For the first time ever, aged eight, he said 'Mama'," recalls Emma. "It was the most amazing feeling. I now have what's left of my boy back."
Emma is not the only parent to have met with resistance when asking for the diet. According to Cross, this is more likely due to lack of dietetic resources than lack of confidence in the diet. "There is knowledge among paediatric neurologists that it works. The problem is, we don't have enough resources and we need to have dedicated dieticians to implement it. I have the resources to have 30 children on the diet at any one time but I've still got a huge waiting list."
Paula and Ian Yates from Bedfordshire found they had a fight on their hands when they wanted to put their son Harry on the diet. He had been diagnosed with a rare form of epilepsy at the age of three. At first he had a seizure every couple of weeks, but once he started on the medications, he had seizures daily. "It was as if the drugs made him worse," says Paula. "Every time they upped his dose his seizures became more severe. Harry was losing his speech and the ability to walk. Within a few months he was having up to 50 drop attacks a day, he'd knocked seven of his teeth out falling down and had black eyes and a lacerated chin.
"I was told by Harry's neurologist that he would never walk or talk, and that I couldn't expect anything from his life. But I had been told by other parents that after using the diet their children got better. One father contacted me through a support network for parents of children with this type of epilepsy and told me that his son had gone seizure-free and drug-free from this diet."
Harry's condition continued to deteriorate. He had up to 100 seizures a day and was either completely floppy or twitching constantly. Paula went back to the consultant, asked again for the diet, and this time refused to take no for an answer. "Within three weeks of being on the diet Harry was happier and became more verbal. Once he was weaned off the drugs we saw an even bigger improvement. His seizures are reduced by 80% and, contrary to his prognosis, he can walk, talk and, better still, play in the playground with the other kids.
ΣΑΣ ΖΗΤΩ ΜΙΑ ΧΑΡΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΕΙ ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ.
Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ, ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ
'ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ', ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ
ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ.
Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΑΥΤΗ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΚΥΡΙΩΣ ΛΟΓΟΥΣ.
ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ
ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΑΚΙ 'DONATING A MAMMOGRAM', ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ. Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
ΕΙΝΑΙ Η ΑΚΟΛΟΥΘΗ:
http://www.thebreastcancersite.com/clickToGive/home.faces?siteId=2
(ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΟΖ ΠΑΡΑΘΥΡΑΚΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΕΑΝ).
ΟΙ ΣΠΟΝΣΟΡΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΗΜΕΡΙΣΙΩΝ
ΕΙΣΟΔΩΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤ. ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΡΙΣΟΥΝ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΞΕΡΕΤΕ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
'ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ', ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ
ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ.
Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΑΥΤΗ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΚΥΡΙΩΣ ΛΟΓΟΥΣ.
ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΛΕΠΤΟ ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ
ΚΛΙΚ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΑΚΙ 'DONATING A MAMMOGRAM', ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ. Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
ΕΙΝΑΙ Η ΑΚΟΛΟΥΘΗ:
http://www.thebreastcancersite.com/clickToGive/home.faces?siteId=2
(ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΡΟΖ ΠΑΡΑΘΥΡΑΚΙ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΕΑΝ).
ΟΙ ΣΠΟΝΣΟΡΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΗΜΕΡΙΣΙΩΝ
ΕΙΣΟΔΩΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤ. ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΡΙΣΟΥΝ ΜΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΞΕΡΕΤΕ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
8/4/08
Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε μια χώρα δεν εξαρτάται ούτε από τις κρατικές δαπάνες, ούτε από το μέγεθος της τάξης....
Πλανήτης ΓΗ
Μόνο ο δάσκαλος μετράει!
Επιμέλεια: Του ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ
Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε μια χώρα δεν εξαρτάται ούτε από τις κρατικές δαπάνες, ούτε από το μέγεθος της τάξης, ούτε από τον «προοδευτικό» χαρακτήρα των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων!
Εξαρτάται από έναν και μοναδικό παράγοντα: την ποιότητα του εκπαιδευτικού προσωπικού. Τα επιτυχημένα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο είναι εκείνα που καταφέρνουν να εντάσσουν στο διδακτικό τους προσωπικό τους πιο ταλαντούχους. Αυτό είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η έρευνα την οποία έκανε η γνωστή εταιρεία συμβούλων McKinsey. Στόχος της ογκώδους έρευνας -που πραγματοποιήθηκε τα έτη 2000 με 2007- ήταν να εντοπίσει τους παράγοντες εκείνους που παίζουν τον καθοριστικό ρόλο στην ποιότητα της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας παιδείας.
Παίρνοντας ως άξονα αναφοράς τις επιδόσεις των διάφορων εκπαιδευτικών συστημάτων στον κόσμο -όπως προκύπτει από τη γνωστή έκθεση Piza του ΟΟΣΑ καθώς και άλλες ανάλογες μελέτες- καθώς και συνεντεύξεις με πάνω από 100 ειδικούς, πολιτικούς και εκπαιδευτικούς σε όλο τον κόσμο, η έρευνα της McKinsey προσπάθησε να εντοπίσει τα κοινά στοιχεία τα οποία έχουν όλα τα top εκπαιδευτικά συστήματα- όπως της Φινλανδίας, της Σιγκαπούρης, της Νότιας Κορέας κ.λπ. Ενα από τα πρώτα συμπεράσματα της έρευνας είναι ότι οι δαπάνες για την παιδεία καθώς και το μέγεθος της τάξης δεν φαίνεται να παίζουν ουσιαστικό ρόλο στις επιδόσεις των μαθητών.
Μεταξύ των ετών 1980 και 2005, οι δημόσιες εκπαιδευτικές δαπάνες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στις ΗΠΑ ανά μαθητή αυξήθηκαν κατά (αποπληθωρισμένο) 73%. Την ίδια περίοδο οι ΗΠΑ προσέλαβαν περισσότερους δάσκαλους/καθηγητές με αποτέλεσμα η αναλογία εκπαιδευτικών/μαθητών να μειωθεί κατά 18%. Το μέγεθος των τάξεων στις ΗΠΑ το 2005 ήταν το μικρότερο στην ιστορία της χώρας. Ομως οι επιδόσεις των μαθητών το 2005 παρέμειναν στα επίπεδα του 1980. Ανάλογα είναι και τα αποτελέσματα και σε άλλες χώρες. Μεταξύ των ετών 1995-2004 χώρες όπως η Νέα Ζηλανδία, η Αυστραλία, η Σουηδία, η Νορβηγία, η Ολλανδία και η Ιαπωνία αύξησαν θεαματικά τις δαπάνες τους για την παιδεία. Ομως οι μέσες επιδόσεις των παιδιών στα μαθηματικά ηλικίας 13 και 14 ετών, είτε παρέμεναν οι ίδιες είτε χειροτέρευσαν.
Τα τελευταία έτη κάθε χώρα στον ΟΟΣΑ αύξησε τον αριθμό του εκπαιδευτικού προσωπικού σε σχέση με τον αριθμό των μαθητών. Ομως όλες οι έρευνες δείχνουν ότι η μείωση του μεγέθους της τάξης δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις στις επιδόσεις των μαθητών. Από τις 112 μελέτες, μόνο οι 9 έδειξαν ότι υπάρχει ένας θετικός συσχετισμός. Οι άλλες 103 βρήκαν είτε ότι δεν υπάρχει καμιά σχέση είτε ότι υπάρχει αρνητική σχέση -δηλαδή η μείωση του αριθμού των μαθητών σε μια τάξη όχι μόνο δεν βελτιώνει τις επιδόσεις αλλά ενίοτε τις χειροτερεύει. Η εξήγηση είναι απλή: στο βαθμό που η μείωση του μεγέθους των τάξεων σημαίνει περισσότερους καθηγητές, αυτό συνεπάγεται -με σταθερό το επίπεδο των δαπανών- αφ' ενός λιγότερα χρήματα για κάθε καθηγητή και αφετέρου -και αυτό είναι το πιο σημαντικό- μειωμένες απαιτήσεις στην επιλογή του διδακτικού προσωπικού. Ο κυριότερος παράγοντας που φαίνεται να επηρεάζει τις μαθητικές επιδόσεις είναι η ποιότητα του εκπαιδευτικού προσωπικού. Διάφορες μελέτες που λαμβάνουν υπόψη τους όλους τους παράγοντες δείχνουν ότι οι μαθητές που διδάσκονται από καλούς εκπαιδευτικούς θα προχωρήσουν με τριπλάσια ταχύτητα από ό,τι μαθητές με κακούς εκπαιδευτικούς. Οι επιπτώσεις για τον μαθητή, σύμφωνα με την έκθεση, ενός χαμηλής ποιότητας δασκάλου στα πρώτα χρόνια του σχολείου, μπορεί όχι απλώς να είναι αρνητικές αλλά και μη αντιστρέψιμες. Οπως δείχνει μια σειρά ερευνών, οι μαθητές που δεν κάνουν αρκετή πρόοδο τα πρώτα χρόνια στο δημοτικό σχολείο, λόγω ενός κακού δασκάλου, έχουν ελάχιστες πιθανότητες να ανακάμψουν αργότερα.
Τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στρατολογούν συστηματικά τους πιο προικισμένους για να τους εντάξουν στο εκπαιδευτικό προσωπικό.
Αυτό το επιτυγχάνουν μέσω της αυστηρής επιλογής των ατόμων που θα φοιτήσουν σε παιδαγωγικές ακαδημίες ή ανάλογα ιδρύματα. Τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο στρατολογούν τους δασκάλους από το κορυφαίο 5%- 30% των αποφοίτων. Στην Κορέα από το 5%, στη Φινλανδία από το 10% και στο Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη από το 30%. Αντίστροφα τα κακά εκπαιδευτικά συστήματα συνήθως ελκύουν τους χειρότερους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Μέση Ανατολή -όπου το επίπεδο της παιδείας είναι ιδιαίτερα χαμηλό- οι δάσκαλοι προέρχονται από το χειρότερο 30%. Το ίδιο παρεμπιπτόντως ίσχυε και μέχρι πρόσφατα στις ΗΠΑ!
Ενα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο των καλών εκπαιδευτικών συστημάτων είναι ότι δίνουν μεγάλη έμφαση στη σωστή επιλογή των ατόμων που θα αναλάβουν ηγετικό ρόλο στο σχολείο (διευθυντές, γυμνασιάρχες λυκειάρχες). Ολες οι έρευνες δείχνουν ότι χωρίς έναν αποτελεσματικό και ικανό ηγέτη, ένα σχολείο είναι αδύνατο να αναπτύξει μια κουλτούρα υψηλών προσδοκιών ή να προσπαθεί να επιτύχει συνεχή βελτίωση. Ο μοναδικός ρόλος και η μοναδική υποχρέωση του διευθυντή ενός σχολείου είναι να επιβλέπει την ποιότητα της διδασκαλίας του απασχολούμενου εκπαιδευτικού προσωπικού. Δεν έχει καμιά άλλη γραφειοκρατική υποχρέωση, έτσι ώστε να μπορεί να αφοσιωθεί απερίσπαστα στο έργο του, που είναι η βελτίωση της διδασκαλίας των υφισταμένων του.
Από τις 122 μελέτες του ΟΟΣΑ, μόνο οι 9 έδειξαν ότι η μείωση των μαθητών ανά τάξη και η αύξηση καθηγητών βελτιώνει τις μαθητικές επιδόσεις. Οι άλλες 103 κατέγραψαν ως κυριότερο παράγοντα την ποιότητα του εκπαιδευτικού (φωτ. Reuter) |
Μεταξύ των ετών 1980 και 2005, οι δημόσιες εκπαιδευτικές δαπάνες στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στις ΗΠΑ ανά μαθητή αυξήθηκαν κατά (αποπληθωρισμένο) 73%. Την ίδια περίοδο οι ΗΠΑ προσέλαβαν περισσότερους δάσκαλους/καθηγητές με αποτέλεσμα η αναλογία εκπαιδευτικών/μαθητών να μειωθεί κατά 18%. Το μέγεθος των τάξεων στις ΗΠΑ το 2005 ήταν το μικρότερο στην ιστορία της χώρας. Ομως οι επιδόσεις των μαθητών το 2005 παρέμειναν στα επίπεδα του 1980. Ανάλογα είναι και τα αποτελέσματα και σε άλλες χώρες. Μεταξύ των ετών 1995-2004 χώρες όπως η Νέα Ζηλανδία, η Αυστραλία, η Σουηδία, η Νορβηγία, η Ολλανδία και η Ιαπωνία αύξησαν θεαματικά τις δαπάνες τους για την παιδεία. Ομως οι μέσες επιδόσεις των παιδιών στα μαθηματικά ηλικίας 13 και 14 ετών, είτε παρέμεναν οι ίδιες είτε χειροτέρευσαν.
Τα τελευταία έτη κάθε χώρα στον ΟΟΣΑ αύξησε τον αριθμό του εκπαιδευτικού προσωπικού σε σχέση με τον αριθμό των μαθητών. Ομως όλες οι έρευνες δείχνουν ότι η μείωση του μεγέθους της τάξης δεν έχει σημαντικές επιπτώσεις στις επιδόσεις των μαθητών. Από τις 112 μελέτες, μόνο οι 9 έδειξαν ότι υπάρχει ένας θετικός συσχετισμός. Οι άλλες 103 βρήκαν είτε ότι δεν υπάρχει καμιά σχέση είτε ότι υπάρχει αρνητική σχέση -δηλαδή η μείωση του αριθμού των μαθητών σε μια τάξη όχι μόνο δεν βελτιώνει τις επιδόσεις αλλά ενίοτε τις χειροτερεύει. Η εξήγηση είναι απλή: στο βαθμό που η μείωση του μεγέθους των τάξεων σημαίνει περισσότερους καθηγητές, αυτό συνεπάγεται -με σταθερό το επίπεδο των δαπανών- αφ' ενός λιγότερα χρήματα για κάθε καθηγητή και αφετέρου -και αυτό είναι το πιο σημαντικό- μειωμένες απαιτήσεις στην επιλογή του διδακτικού προσωπικού. Ο κυριότερος παράγοντας που φαίνεται να επηρεάζει τις μαθητικές επιδόσεις είναι η ποιότητα του εκπαιδευτικού προσωπικού. Διάφορες μελέτες που λαμβάνουν υπόψη τους όλους τους παράγοντες δείχνουν ότι οι μαθητές που διδάσκονται από καλούς εκπαιδευτικούς θα προχωρήσουν με τριπλάσια ταχύτητα από ό,τι μαθητές με κακούς εκπαιδευτικούς. Οι επιπτώσεις για τον μαθητή, σύμφωνα με την έκθεση, ενός χαμηλής ποιότητας δασκάλου στα πρώτα χρόνια του σχολείου, μπορεί όχι απλώς να είναι αρνητικές αλλά και μη αντιστρέψιμες. Οπως δείχνει μια σειρά ερευνών, οι μαθητές που δεν κάνουν αρκετή πρόοδο τα πρώτα χρόνια στο δημοτικό σχολείο, λόγω ενός κακού δασκάλου, έχουν ελάχιστες πιθανότητες να ανακάμψουν αργότερα.
Τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στρατολογούν συστηματικά τους πιο προικισμένους για να τους εντάξουν στο εκπαιδευτικό προσωπικό.
Αυτό το επιτυγχάνουν μέσω της αυστηρής επιλογής των ατόμων που θα φοιτήσουν σε παιδαγωγικές ακαδημίες ή ανάλογα ιδρύματα. Τα καλύτερα εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο στρατολογούν τους δασκάλους από το κορυφαίο 5%- 30% των αποφοίτων. Στην Κορέα από το 5%, στη Φινλανδία από το 10% και στο Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη από το 30%. Αντίστροφα τα κακά εκπαιδευτικά συστήματα συνήθως ελκύουν τους χειρότερους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη Μέση Ανατολή -όπου το επίπεδο της παιδείας είναι ιδιαίτερα χαμηλό- οι δάσκαλοι προέρχονται από το χειρότερο 30%. Το ίδιο παρεμπιπτόντως ίσχυε και μέχρι πρόσφατα στις ΗΠΑ!
Ενα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο των καλών εκπαιδευτικών συστημάτων είναι ότι δίνουν μεγάλη έμφαση στη σωστή επιλογή των ατόμων που θα αναλάβουν ηγετικό ρόλο στο σχολείο (διευθυντές, γυμνασιάρχες λυκειάρχες). Ολες οι έρευνες δείχνουν ότι χωρίς έναν αποτελεσματικό και ικανό ηγέτη, ένα σχολείο είναι αδύνατο να αναπτύξει μια κουλτούρα υψηλών προσδοκιών ή να προσπαθεί να επιτύχει συνεχή βελτίωση. Ο μοναδικός ρόλος και η μοναδική υποχρέωση του διευθυντή ενός σχολείου είναι να επιβλέπει την ποιότητα της διδασκαλίας του απασχολούμενου εκπαιδευτικού προσωπικού. Δεν έχει καμιά άλλη γραφειοκρατική υποχρέωση, έτσι ώστε να μπορεί να αφοσιωθεί απερίσπαστα στο έργο του, που είναι η βελτίωση της διδασκαλίας των υφισταμένων του.
(www.tmichas.wordpress.com)
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 07/04/2008
άλλη μια εκδήλωση από τους ¨Πολίτες εν Δράσει"
Οι «πολίτες εν δράσει» σας προσκαλούμε
την Παρασκευή 11 και το Σάββατο 12 Απριλίου από τις 6μμ,
στην Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών,Τοσίτσα 11,Εξάρχεια,
σε διήμερο εκδηλώσεων
με θέμα:
Μετανάστες στην Ελλάδα: Πρόσωπα, Ιστορίες, Δράσεις, Προβληματισμοί
Πρόκειται για την τελευταία από μία σειρά εκδηλώσεων που πραγματοποιήσαμε τον τελευταίο χρόνο, αφιερωμένες σε μετανάστες που ζουν στη χώρα μας.
Την Παρασκευή 11/04 στις 18:30 θα προβληθεί η ταινία «Στα σύνορα του κόσμου» 2002, Michael Winterbottom) και στη συνέχεια θα ακολουθήσει συζήτηση με μετανάστες.
Για το Σάββατο 12/04 στις 18:30 έχουν προγραμματιστεί εισηγήσεις ειδικών και ανοιχτή συζήτηση με θέμα την κατάσταση των μεταναστών στη χώρα μας σε ότι αφορά τα δικαιώματα και τις παραβιάσεις, το πρόβλημα στέγης, τη δεύτερη γενιά μεταναστών και τις υπηρεσίες πληροφόρησης και υποστήριξης .
Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)