18/11/08
άτυπη ομάδα «ΕΠΑΦΗ»
Η άτυπη ομάδα «ΕΠΑΦΗ» αποτελείται από 13 φοιτητές του Τμήματος Νομικής, 19 ετών και άνω, οι οποίοι είναι ευαισθητοποιημένοι απέναντι στον ρατσισμό και τον αποκλεισμό που βιώνουν οι νεαροί παραβάτες και, επί πλέον, επιθυμούν την άσκησή τους στον εθελοντισμό.
Το Πρόγραμμα «"ΕΠΑΦΗ" φοιτητών της Νομικής με νεαρούς κρατουμένους για την καταπολέμηση των διακρίσεων και την κοινωνική ένταξη» αποτελεί την πρωτοβουλία μιας ομάδας φοιτητών της Νομικής του ΑΠΘ, η οποία αποβλέπει στη δημιουργία μιας γέφυρας επικοινωνίας μεταξύ αυτών και των νεαρών κρατουμένων της Δικαστικής Φυλακής Διαβατών.
Το Πρόγραμμα «"ΕΠΑΦΗ" φοιτητών της Νομικής με νεαρούς κρατουμένους για την καταπολέμηση των διακρίσεων και την κοινωνική ένταξη» αποτελεί την πρωτοβουλία μιας ομάδας φοιτητών της Νομικής του ΑΠΘ, η οποία αποβλέπει στη δημιουργία μιας γέφυρας επικοινωνίας μεταξύ αυτών και των νεαρών κρατουμένων της Δικαστικής Φυλακής Διαβατών.
Ειδικότερα, η επαφή αυτή των δύο όμοιων ηλικιακά ομάδων περιλαμβάνει την από πλευράς των φοιτητών της Νομικής οργάνωση και προετοιμασία δράσεων (π.χ. δραματοθεραπείας, αυτοσχέδιας ζωγραφικής, άτυπης εκπαίδευσης μέσω συζητήσεων πάνω στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των κρατουμένων, προσωπικών συνεντεύξεων βάσει ανώνυμων ερωτηματολογίων, μαθημάτων χρήσης ηλεκτρονικών υπολογιστών), οι οποίες πραγματοποιούνται συλλογικά από τους εθελοντές φοιτητές και τους νεαρούς κρατουμένους μέσα στο περιβάλλον της φυλακής.
Μέσω των εν λόγω δράσεων οι μεν φοιτητές ασκούνται στον εθελοντισμό και την ανάληψη ευθύνης, αποβάλλοντας το στερεότυπο του εγκληματία που τυχόν ενσωματώνουν ως εκπρόσωποι της ευρύτερης κοινότητας, οι δε νεαροί κρατούμενοι που αποτελούν ομάδα ατόμων με λιγότερες ευκαιρίες επεκτείνουν τις γνώσεις τους με δραστηριότητες άτυπης εκπαίδευσης, ενώ μειώνεται το αίσθημα απομόνωσης και αποκλεισμού που βιώνουν και υποβοηθείται η μελλοντική κοινωνική τους επανένταξη.
http://contact.web.auth.gr/index.php?id=2
14/11/08
13/11/08
12/11/08
«Ολοι οι μαθητές μπορούν να μάθουν καλά τα πάντα»
11/11/2008
Των Λινας Γιανναρου - Αποστολου Λακασα
«Ξέρετε ότι στις αρχές του 20ού αιώνα, οι γιατροί δεν έπλεναν τα χέρια τους πριν από μια χειρουργική επέμβαση; Ε, η εκπαίδευση σήμερα βρίσκεται στο ίδιο προ-επιστημονικό στάδιο που βρισκόταν η ιατρική πριν από 100 χρόνια!»
Το κοινό που θα παρακολουθήσει αύριο την ομιλία του καθηγητή του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς κ. Ρόμπερτ Σλάβιν θα διακρίνει το στίγμα ενός πρωτοπόρου στην εκπαίδευση. Και μπορεί οι απόψεις του να ενθουσιάσουν τους παρευρισκομένους (έχει προσκληθεί από την Ενωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Ιδιωτικής Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ελλάδος και τον Σύλλογο Γονέων του Κολλεγίου Αθηνών), μάλλον όμως θα θεωρηθούν ακραίες από τους μανδαρίνους του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Αρκεί να σκεφτείτε πως ο κ. Σλάβιν καταγγέλλει ότι τα εκπαιδευτικά προγράμματα που χρησιμοποιούνται σήμερα δεν έχουν... επιστημονική βάση.
«Απαρχαιωμένα» συστήματα
«Μολονότι σήμερα έχουμε πολλές αποδείξεις γύρω από τι “δουλεύει” και τι όχι στην εκπαίδευση, τι έχει δηλαδή αποτέλεσμα και τι όχι, η γνώση αυτή δεν χρησιμοποιείται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα σημαντικές αποφάσεις γύρω από εκπαιδευτικά προγράμματα να βασίζονται ακόμα και σήμερα στο μάρκετινγκ, σε φήμες, στην παράδοση, ακόμα και στην πολιτική. Οχι, πάντως, σε επιστημονικές αποδείξεις», αναφέρει ο ίδιος μιλώντας στην «Κ». Ηταν στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν ο ψυχολόγος εκπαίδευσης διατύπωσε για πρώτη φορά τις ριζοσπαστικές του απόψεις για τα «απαρχαιωμένα» σχολικά συστήματα. Σήμερα, το μεταρρυθμιστικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα που ο καθηγητής Σλάβιν έχει αναπτύξει, μέσω του μη κυβερνητικού ιδρύματος Success for All, εφαρμόζεται ήδη σε πάνω από 1.200 σχολεία στις ΗΠΑ, σε 90 στη Μεγάλη Βρετανία, αλλά και στον Καναδά, στο Μεξικό και στην Αυστραλία, με θεαματικά πάντα αποτελέσματα. Και η καταξίωση ήλθε μέσα από μελέτη και πειραματισμό (αλήθεια, πού βρίσκονται τα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία στην Ελλάδα;).
Βασικούς άξονες των προγραμμάτων του κ. Σλάβιν αποτελούν η φωνική, η τακτική αξιολόγηση και η μάθηση ανά ζεύγη. «Η μάθηση σε συνεργασία βοηθάει τα παιδιά να εμπεδώσουν τις πληροφορίες που μαθαίνουν από τον δάσκαλο, αφού έχουν την υποχρέωση αφ’ ενός να μάθουν τα ίδια την ύλη και αφ’ ετέρου να εξασφαλίσουν ότι τη γνωρίζει και ο “συνεργάτης” τους. Εκτός αυτού, κάνει την καθημερινή διδασκαλία διαδραστική και ευχάριστη», σημειώνει ο καθηγητής. «Πολλά παιδιά σήμερα αισθάνονται πολύ μεγάλη πίεση, και -ακόμα χειρότερα- πολύ μεγάλη... βαρεμάρα». Τα προγράμματά του διέπει η ίδια αρχή: Ολα τα παιδιά μπορούν να μάθουν. «Ναι, πιστεύουμε ότι όλα τα παιδιά μπορούν να μάθουν τα πάντα. Απλώς κάποια χρειάζονται λίγη περισσότερη βοήθεια από άλλα προκειμένου να εξαντλήσουν τις δυνατότητές τους. Οι εκπαιδευτικοί, αλλά και η κοινωνία ευρύτερα, πρέπει να εργαστούμε για να βρούμε τρόπους ώστε όλα τα παιδιά να γίνουν μαθητές ικανοί και με αυτοπεποίθηση, τόσο βελτιώνοντας την ποιότητα της διδασκαλίας όσο και προσφέροντας εντατική βοήθεια από νωρίς, όταν τα παιδιά αρχίζουν να μένουν πίσω».
Οι καταπληκτικοί δάσκαλοι
Φυσικά, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτό δίχως... αξιολόγηση, σημειώνει ο κ. Σλάβιν, καταδεικνύοντας -άθελά του- την απόσταση που χωρίζει την ελληνική εκπαίδευση από τα προηγμένα εκπαιδευτικά συστήματα. «Ο θεμέλιος λίθος της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης πρέπει να είναι η ποιότητα, η οποία προϋποθέτει πολιτικές που θα φέρουν ταλαντούχους ανθρώπους στην εκπαίδευση και θα τους δώσει τη δυνατότητα επαγγελματικής εξέλιξης και άλλα στηρίγματα. Δεν είναι τα όμορφα κτίρια ούτε καν η προχωρημένη τεχνολογία που φτιάχνουν καταπληκτικά σχολεία - είναι οι καταπληκτικοί δάσκαλοι. Ο Πλάτωνας και ο Σωκράτης, άλλωστε, δίδασκαν στο δρόμο...»
Αραγε, σε ένα «κλειστό» εκπαιδευτικό σύστημα, όπως το ελληνικό, θα μπορούσαν να εφαρμοστούν τέτοιες καινοτόμες μέθοδοι; «Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζω το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά είμαι βέβαιος ότι είναι εφικτό να εισάγεις αποτελεσματικές μεθόδους σε κάθε εθνικό σύστημα - εάν βέβαια οι επικεφαλής του είναι αφοσιωμένοι στο να βελτιώνουν τις επιδόσεις των μαθητών τους», καταλήγει ο κ. Σλάβιν. Στα σχολεία όπου έχει εφαρμοστεί το πρόγραμμα Success for All, πάντως, τα παιδιά σημειώνουν τρεις φορές μεγαλύτερη πρόοδο μέσα σε μια χρονιά απ’ ό, τι με τα «παραδοσιακά» συστήματα διδασκαλίας.
Ο ομιλία του θα πραγματοποιηθεί Τετάρτη στις 6 μ. μ. στο Πολιτιστικό και Συνεδριακό Κέντρο Καψή (Κηφισίας και Πάρνωνος, Μαρούσι).
Των Λινας Γιανναρου - Αποστολου Λακασα
«Ξέρετε ότι στις αρχές του 20ού αιώνα, οι γιατροί δεν έπλεναν τα χέρια τους πριν από μια χειρουργική επέμβαση; Ε, η εκπαίδευση σήμερα βρίσκεται στο ίδιο προ-επιστημονικό στάδιο που βρισκόταν η ιατρική πριν από 100 χρόνια!»
Το κοινό που θα παρακολουθήσει αύριο την ομιλία του καθηγητή του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς κ. Ρόμπερτ Σλάβιν θα διακρίνει το στίγμα ενός πρωτοπόρου στην εκπαίδευση. Και μπορεί οι απόψεις του να ενθουσιάσουν τους παρευρισκομένους (έχει προσκληθεί από την Ενωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Ιδιωτικής Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ελλάδος και τον Σύλλογο Γονέων του Κολλεγίου Αθηνών), μάλλον όμως θα θεωρηθούν ακραίες από τους μανδαρίνους του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Αρκεί να σκεφτείτε πως ο κ. Σλάβιν καταγγέλλει ότι τα εκπαιδευτικά προγράμματα που χρησιμοποιούνται σήμερα δεν έχουν... επιστημονική βάση.
«Απαρχαιωμένα» συστήματα
«Μολονότι σήμερα έχουμε πολλές αποδείξεις γύρω από τι “δουλεύει” και τι όχι στην εκπαίδευση, τι έχει δηλαδή αποτέλεσμα και τι όχι, η γνώση αυτή δεν χρησιμοποιείται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα σημαντικές αποφάσεις γύρω από εκπαιδευτικά προγράμματα να βασίζονται ακόμα και σήμερα στο μάρκετινγκ, σε φήμες, στην παράδοση, ακόμα και στην πολιτική. Οχι, πάντως, σε επιστημονικές αποδείξεις», αναφέρει ο ίδιος μιλώντας στην «Κ». Ηταν στις αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν ο ψυχολόγος εκπαίδευσης διατύπωσε για πρώτη φορά τις ριζοσπαστικές του απόψεις για τα «απαρχαιωμένα» σχολικά συστήματα. Σήμερα, το μεταρρυθμιστικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα που ο καθηγητής Σλάβιν έχει αναπτύξει, μέσω του μη κυβερνητικού ιδρύματος Success for All, εφαρμόζεται ήδη σε πάνω από 1.200 σχολεία στις ΗΠΑ, σε 90 στη Μεγάλη Βρετανία, αλλά και στον Καναδά, στο Μεξικό και στην Αυστραλία, με θεαματικά πάντα αποτελέσματα. Και η καταξίωση ήλθε μέσα από μελέτη και πειραματισμό (αλήθεια, πού βρίσκονται τα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία στην Ελλάδα;).
Βασικούς άξονες των προγραμμάτων του κ. Σλάβιν αποτελούν η φωνική, η τακτική αξιολόγηση και η μάθηση ανά ζεύγη. «Η μάθηση σε συνεργασία βοηθάει τα παιδιά να εμπεδώσουν τις πληροφορίες που μαθαίνουν από τον δάσκαλο, αφού έχουν την υποχρέωση αφ’ ενός να μάθουν τα ίδια την ύλη και αφ’ ετέρου να εξασφαλίσουν ότι τη γνωρίζει και ο “συνεργάτης” τους. Εκτός αυτού, κάνει την καθημερινή διδασκαλία διαδραστική και ευχάριστη», σημειώνει ο καθηγητής. «Πολλά παιδιά σήμερα αισθάνονται πολύ μεγάλη πίεση, και -ακόμα χειρότερα- πολύ μεγάλη... βαρεμάρα». Τα προγράμματά του διέπει η ίδια αρχή: Ολα τα παιδιά μπορούν να μάθουν. «Ναι, πιστεύουμε ότι όλα τα παιδιά μπορούν να μάθουν τα πάντα. Απλώς κάποια χρειάζονται λίγη περισσότερη βοήθεια από άλλα προκειμένου να εξαντλήσουν τις δυνατότητές τους. Οι εκπαιδευτικοί, αλλά και η κοινωνία ευρύτερα, πρέπει να εργαστούμε για να βρούμε τρόπους ώστε όλα τα παιδιά να γίνουν μαθητές ικανοί και με αυτοπεποίθηση, τόσο βελτιώνοντας την ποιότητα της διδασκαλίας όσο και προσφέροντας εντατική βοήθεια από νωρίς, όταν τα παιδιά αρχίζουν να μένουν πίσω».
Οι καταπληκτικοί δάσκαλοι
Φυσικά, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτό δίχως... αξιολόγηση, σημειώνει ο κ. Σλάβιν, καταδεικνύοντας -άθελά του- την απόσταση που χωρίζει την ελληνική εκπαίδευση από τα προηγμένα εκπαιδευτικά συστήματα. «Ο θεμέλιος λίθος της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης πρέπει να είναι η ποιότητα, η οποία προϋποθέτει πολιτικές που θα φέρουν ταλαντούχους ανθρώπους στην εκπαίδευση και θα τους δώσει τη δυνατότητα επαγγελματικής εξέλιξης και άλλα στηρίγματα. Δεν είναι τα όμορφα κτίρια ούτε καν η προχωρημένη τεχνολογία που φτιάχνουν καταπληκτικά σχολεία - είναι οι καταπληκτικοί δάσκαλοι. Ο Πλάτωνας και ο Σωκράτης, άλλωστε, δίδασκαν στο δρόμο...»
Αραγε, σε ένα «κλειστό» εκπαιδευτικό σύστημα, όπως το ελληνικό, θα μπορούσαν να εφαρμοστούν τέτοιες καινοτόμες μέθοδοι; «Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζω το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά είμαι βέβαιος ότι είναι εφικτό να εισάγεις αποτελεσματικές μεθόδους σε κάθε εθνικό σύστημα - εάν βέβαια οι επικεφαλής του είναι αφοσιωμένοι στο να βελτιώνουν τις επιδόσεις των μαθητών τους», καταλήγει ο κ. Σλάβιν. Στα σχολεία όπου έχει εφαρμοστεί το πρόγραμμα Success for All, πάντως, τα παιδιά σημειώνουν τρεις φορές μεγαλύτερη πρόοδο μέσα σε μια χρονιά απ’ ό, τι με τα «παραδοσιακά» συστήματα διδασκαλίας.
Ο ομιλία του θα πραγματοποιηθεί Τετάρτη στις 6 μ. μ. στο Πολιτιστικό και Συνεδριακό Κέντρο Καψή (Κηφισίας και Πάρνωνος, Μαρούσι).
Διεθνές Συνέδριο: Επιστημονικός Διάλογος για την Ελληνική Εκπαίδευση, Τυπική, μη τυπική και άτυπη εκπαίδευση
Βηματισμοί αλλαγής της εκπαιδευτικής πολιτικής, της εκπαίδευσης και του περιεχομένου της
Αθήνα, 28-30 Νοεμβρίου 2008 - Ξενοδοχείο Divani Palace Acropolis
Αθήνα, 28-30 Νοεμβρίου 2008 - Ξενοδοχείο Divani Palace Acropolis
Το Κέντρο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης διοργανώνει το 1ο Διεθνές Συνέδριο με θέμα “Τυπική, μη τυπική και άτυπη εκπαίδευση στην Ελλάδα – Βηματισμοί αλλαγής της εκπαίδευσης και του περιεχομένου της».
Στόχος του Συνεδρίου αυτού είναι η συμβολή μας στη διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου μεταρρυθμιστικού προγράμματος, που θα προέλθει από μια ουσιαστική προσέγγιση των θεμάτων όλων των μορφών της τυπικής εκπαίδευσης (πρωτοβάθμιας – δευτεροβάθμιας – τριτοβάθμιας), καθώς της μη τυπικής εκπαίδευσης, δηλαδή της δια βίου μάθησης, κατάρτισης και λαϊκής επιμόρφωσης, όπως επίσης και της άτυπης εκπαίδευσης, δηλαδή της διαδικασίας με την οποία κάθε άτομο σε όλη τη διάρκεια της ζωής του επιδιώκει να βελτιώσει τις ικανότητες,
δεξιότητες και γνώσεις από τις επιδράσεις που δέχεται τόσο από το περιβάλλον όσο και από τις προσωπικές του προσπάθειες για αυτοβελτίωση.
Στο συνέδριο αυτό θα δοθεί, μεταξύ άλλων, ιδιαίτερη έμφαση στην παρουσίαση τεκμηριωμένων μεταρρυθμιστικών και ερευνητικών ανακοινώσεων, που θα παρουσιάζουν την εκπαίδευση που θέλουμε, που απαιτεί η σύγχρονη εποχή και το μέλλον της χώρας.
Οι θεματικές ενότητες είναι, μεταξύ άλλων, οι εξής:
• Εκπαιδευτική πολιτική και εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις
• Πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση
• Πολιτισμικά διαφορετικές ομάδες στην ελληνική εκπαίδευση
• Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό
• Η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
• Δια βίου μάθηση, κατάρτιση και λαϊκή επιμόρφωση
• Νέες τεχνολογίες στην τυπική, μη τυπική και άτυπη εκπαίδευση
Οι θεματικές ενότητες είναι, μεταξύ άλλων, οι εξής:
• Εκπαιδευτική πολιτική και εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις
• Πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση
• Πολιτισμικά διαφορετικές ομάδες στην ελληνική εκπαίδευση
• Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό
• Η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
• Δια βίου μάθηση, κατάρτιση και λαϊκή επιμόρφωση
• Νέες τεχνολογίες στην τυπική, μη τυπική και άτυπη εκπαίδευση
Το συνέδριο απευθύνεται σε: πανεπιστημιακούς, προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές, στελέχη εκπαίδευσης, εκπαιδευτικούς Α’/θμιας και Β’/θμιας εκπαίδευσης από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ερευνητές, συνδικαλιστικά όργανα Α’/θμιας και Β’/θμιας εκπαίδευσης (Δ.Ο.Ε. – Ο.Λ.Μ.Ε.), πολιτικούς, στελέχη τοπικής αυτοδιοίκησης και σε κάθε ενδιαφερόμενο.
Γλώσσα του Συνεδρίου είναι η Ελληνική.
Δηλώσεις συμμετοχής για τους ακροατές θα γίνονται ηλεκτρονικά μέσω της ιστοσελίδας του ΚΕΔΕΚ
(http://www.kedek.gr) ή μέσω fax με έντυπη δήλωση συμμετοχής που θα κατεβάσετε από την ιστοσελίδα.
Γλώσσα του Συνεδρίου είναι η ελληνική.
Κόστος συμμετοχής: εισηγητές & τους ακροατές 80 €, φοιτητές 40 €.
Διαβάστε προσεκτικά τις αναλυτικές πληροφορίες που βρίσκονται στην ιστοσελίδα του ΚΕΔΕΚ www.kedek.gr
Δηλώσεις συμμετοχής για τους ακροατές θα γίνονται ηλεκτρονικά μέσω της ιστοσελίδας του ΚΕΔΕΚ
(http://www.kedek.gr) ή μέσω fax με έντυπη δήλωση συμμετοχής που θα κατεβάσετε από την ιστοσελίδα.
Γλώσσα του Συνεδρίου είναι η ελληνική.
Κόστος συμμετοχής: εισηγητές & τους ακροατές 80 €, φοιτητές 40 €.
Διαβάστε προσεκτικά τις αναλυτικές πληροφορίες που βρίσκονται στην ιστοσελίδα του ΚΕΔΕΚ www.kedek.gr
Ο Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής
Παντελής Γεωργογιάννης
Παντελής Γεωργογιάννης
Στιχομυθία Σκοπιανού και Έλληνα αντιπροσώπου στον ΟΗΕ που καταλήγει σε συγκλονιστικό συμπέρασμα!
Ένα λαμπρό υπόδειγμα ρητορικής και πολιτικής από πρόσφατη συνεδρίαση της ΓΣ των Ηνωμένων Εθνών, που έκανε τη διεθνή κοινότητα να χαμογελάσει: Ο λόγος του Έλληνα μόνιμου αντιπροσώπου στον ΟΗΕ.
«Πριν ξεκινήσω, θέλω να σας πω κάτι για τον Μέγα Αλέξανδρο. Όταν δάμασε τον Βουκεφάλα, κατά τον γυρισμό του και περνώντας τον Αξιό και βλέποντας το νερό, σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για μπάνιο. Έβγαλε λοιπόν τα ρούχα του, τα ακούμπησε στον βράχο και μπήκε στο νερό. Όταν βγήκε και θέλησε να ντυθεί, τα ρούχα του είχαν εξαφανιστεί. Τα είχε κλέψει ένας Σλάβος της Μακεδονίας.»
Τότε πετάχτηκε οργισμένος ο Σλαβομακεδόνας εκπρόσωπος της ΠΓΔΜ κι άρχισε να φωνάζει «Τι είναι αυτά που λες; Οι Σλάβοι δεν ήταν εκεί, τότε.»
Οπότε ο Έλληνας εκπρόσωπος χαμογέλασε και είπε: «Τώρα που το ξεκαθαρίσαμε αυτό, μπορώ να ξεκινήσω την ομιλία μου...»!
Ο συγκεκριμένος διάλογος είναι πέρα για πέρα αληθινός και είναι ένα σαφέστατο δείγμα του τρόπου σκέψης των Ελλήνων. Μακάρι βέβαια αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο διαχείρισης σκέψης και πράξης να τον είχε ενστερνιστεί η Ελληνίδα υπουργός Εξωτερικών, κυρία Ντόρα Μπακογιάννη. Πολλά θα ήταν το οφέλη και ίσως να είχαν τερματιστεί οι όποιες συζητήσεις πριν καν ξεκινήσουν...
1/11/08
"ΔΩΣΕ ΦΩΣ"
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αυτιστικών Asperger και ΥΛΑ
ξεκινά την 1η Δεκεμβρίου 2008 την πανελλαδική καμπάνια
"ΔΩΣΕ ΦΩΣ"
"Να Βγεί ο Αυτισμός από το Σκοτάδι
της Αφάνειας και του Στιγματισμού"
'Εως τώρα οι ειδικοί που μαζί με τους γονείς φρόντιζαν και προστάτευαν τα αυτιστικά παιδιά. Ηρθε τώρα η στιγμή να πάρουν στα χέρια τους αυτή την "φροντίδα και προστασία" των ανηλίκων αυτιστικών παιδιών, οι ίδιοι οι αυτιστικοί σε συνεργασία με τους γονείς τους. 'Οπως με κάθε άλλη αναπηρία ή καλύτερα διαφορετικότητα, και θα φέρω ως παράδειγμα τον αγώνα των τυφλών και κωφών, έτσι και εμείς οι αυτιστικοί θέλουμε να είμαστε αυτοί που θα αποφασίζουν για την εκπαίδευσή μας, την ζωή μας, και το μέλλον μας. Θέλουμε τα αποχτήσουμε τα δικαιώματα που μας ανήκουν σαν ισότιμοι πολίτες της Ελλάδος και της Ευρωπαϊκής Κοινώτητας.
Αν και υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα κάποια ελάχιστη μέριμνα και φροντίδα για τα παιδιά, απουσιάζουν εντελώς θεσμοθετημένα μέτρα για τους αυτιστικούς όταν μπουν στην ενηλικίωση, στη μέση ηλικία και στα γηρατειά. Στον Αυτισμό οι ίδιοι οι αυτιστικοί δεν έχουν καν φωνή, δεν έχουν δικαιώματα, δεν έχουν ισάξια μεταχείρηση διότι απλά ο αυτισμός δεν ανήκει κατά την γνώμη μας στους αυτιστικούς. Τον έχουν "απαγάγει" από τα χέρια μας οι ειδικοί, οι φαρμακευτικές εταιρίες, και οι εταιρίες προστασίας μας.
Από ποιούς ακριβώς μας προστατεύουν;
Δεν θέλουμε προστασία. Θέλουμε να μας αναγνωρίσει η κοινωνία, να δεί τον αγώνα που κάνουμε να επιβιώσουμε στην αφάνεια, στιγματισμένοι απο τους ειδικούς σαν την χειρότερη αναπηρία που υπάρχει. Τόσος είναι ο στιγματισμός του Αυτισμού που πολλοί λίγοι καν τον αναφέρουν! Τον λένε "πρόβλημα", "δυσκολία", "ιδιαιτερότητα" ή και "φάσμα" αρκεί να μην αναφέρουν την λέξη ΑΥΤΙΣΜΟΣ!!!
Εμείς οι αυτιστικοί ενήλικες που με πολύ αγώνα έχουμε καταφέρει να επιβιώσουμε μέσα στην κοινωνία, έστω και αν ζούμε απομονωμένοι και στην αφάνεια, εμείς είναι που αντιμετωπίζουμε σε κάθε βήμα αυτόν τον στιγματισμό. 'Αμα πούμε ότι είμαστε αυτιστικοί, δεν μας πιστεύουν. Πώς άλλωστε να μας πιστέψουν, όταν η εικόνα του αυτισμού στην Ελλάδα είναι ακόμη το παιδάκι με "κλασσικό" αυτισμό που δεν μιλάει, κουνάει το σώμα και τα χέρια του και δεν έχει επαφή με το περιβάλον του. Αντί για αυτιστικό μας πέρνουν για αγενή, για κακότροπο, για εγωιστή, για αντικοινωνικό και πολλά άλλα τέτοια. Η ίδια η λέξη "Αυτιστικός" έχει παραποιηθεί. Στην βουλή ακούμε να μιλάνε για αυτιστικό κόμμα, για αυτιστικό βουλευτή, πολλές γυναίκες λένε τον άνδρα τους αυτιστικό άμα δεν είναι κοινωνικός, και αντί για "βρε βλάκα" η νέα μόδα είναι... "βρέ αυτιστικέ"!
Αλλά είναι όλοι αυτοί αυτιστικοί;
'Οχι βέβαια! Ο αυτισμός είναι τόσο στην αφάνεια που κανείς δεν ξέρει πραγματικά και ουσιαστικά, τι ακριβώς είναι Αυτισμός, τι κάνει ένα άτομο αυτιστικό, τι προβλήματα αντιμετωπίζει ένας με αυτισμό, και πως όλη αυτή η θεωρία σχετικά με τον Αυτισμό μπαίνει στην πράξη στην καθημερινή ζωή ενός αυτιστικού.
'Οπως λέμε κάποιον "τυφλό", άμα δεν δεί κάτι, ή "κουφό" άμα δεν ακούσει, δεν σημαίνει ότι ξέρουμε τι είναι τύφλωση άμα κλείσουμε για 5 λεπτά τα μάτια μας, όπως και δεν ξέρουμε τι είναι κώφωση άμα κάτσουμε μια ώρα σε μια ηχομονωτική καμπίνα! 'Ετσι με το να λέμε έναν "αυτιστικό", επειδή αυτό το άτομο ουσιαστικά εμφανίζει σε μιά δεδομένη στιγμή ή/και κατάσταση κάποια συμπεριφορά που μοιάζει με την συμπεριφορά αυτιστικού, δεν είναι δυνατόν να ξέρουμε τι σημαίνει να είσαι αυτιστικός και να ζεις καθημερινά με τον Αυτισμό!
Ο Αυτισμός είναι μιά ισόβια κατάσταση που δεν θεραπεύεται ούτε μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Ο αυτισμός όμως δεν μπορεί να διαχωριστεί απο το ίδιο το άτομο, όπως και η τύφλωση και η κώφωση δεν μπορούν να διαχωριστούν από τον τυφλό ή κωφό! Εδώ ένα απόσπασμα από την παρουσίαση που έδωσε ο Jim Sinclair (αυτιστικός και συγγραφέας) στη Διεθνή Διάσκεψη του 1993 που έγινε στο Τορόντο, σχετικά με τον αυτισμό και απευθυνόταν πρώτιστα στους γονείς:
Σας προσκαλώ κοιτάξετε τον αυτισμό μας, και κοιτάξετε τη θλίψη σας, από την προοπτική μας:
Ο αυτισμός δεν είναι ένα εξάρτημα. Ο Αυτισμός δεν είναι κάτι που ένα άτομο έχει, ή ένα "κέλυφος" μέσα στο οποίο είναι παγιδευμένο ένα άτομο.
Δεν υπάρχει κανένα κανονικό παιδί που κρύβεται πίσω από τον Αυτισμό.
Ο Αυτισμός είναι ένας τρόπος ύπαρξης. Είναι διάχυτος, χρωματίζει κάθε εμπειρία, κάθε αίσθηση, αντίληψη, σκέψη, συναίσθημα, και αντιμετωπίζει κάθε πτυχή της ύπαρξης. Δεν είναι δυνατό να χωρίσετε τον Αυτισμό από το άτομο -και εάν ήταν δυνατό, το άτομο που θα είχατε αφήσει μετά το διαχωρισμό δεν θα ήταν το ίδιο άτομο με αυτό που αρχίσατε.
Αυτό είναι σημαντικό, έτσι σκεφτείτε το για μια στιγμή:
Ο Αυτισμός είναι ένας τρόπος ύπαρξης.
Επομένως, όταν οι γονείς λένε "Μακάρι το παιδί μου να μην είχε αυτισμό," αυτό που λένε πραγματικά είναι, "Μακάρι το αυτιστικό παιδί που έχω να μην υπήρχε, και να είχα ένα διαφορετικό (μη-αυτιστικό) παιδί αντί αυτού."
Διαβάστε το πάλι. Αυτό είναι που ακούμε όταν πενθείτε για την ύπαρξή μας. Αυτό είναι που ακούμε όταν προσεύχεστε για μια θεραπεία. Αυτό είναι που ξέρουμε, όταν μας λέτε μέσω των πιο δυνατών σας ελπίδων και ονείρων σας για μας:
Ότι η πιο δυνατή επιθυμία σας είναι να έρθει η ημέρα που θα πάψουμε να υπάρχουμε, και άγνωστοι που θα μπορείτε να αγαπήσετε θα κινούνται μέσα και πίσω από τα πρόσωπά μας...
Γι αυτό ο Σύλλογος μας αποφάσησε να αρχίσει αυτή την καμπάνια ώστε να γίνει ο αυτισμός, ο πραγματικός Αυτισμός, όπως τον βιώνουμε εμείς οι ίδιοι οι αυτιστικοί, γνωστός και να σταματήσει να είναι ένα στίγμα, αλλά να αρχίσει να είναι αυτό που πραγματικά είναι ο Αυτισμός: ένας τρόπος ζωής, ύπαρξης, κατάστασης, και νοοτροπίας που είναι αδιαχώριστα απο το ίδιο το άτομο!
Αλλά ποίος είναι ο Σύλλογος μας; Είναι ο Σύλλογος Ελλήνων Ενηλίκων Αυτιστικών Asperger και ΥΛΑ. ΥΛΑ σημαίνει Υψηλής Λειτουργικότητας Αυτισμός. Ο "αυτιστικός" μας σύλλογος δεν είναι μόνο ο πρώτος Σύλλογος στην Ελλάδα απο και για αυτιστικούς, αλλά και ο πρώτος συλλόγος με Πρόεδρο και Συν-Πρόεδρο!
Μιά και θέλουμε να υπάρχει ίση αντιπροσώπευση των ενηλίκων αυτιστικών αλλά και των ανηλίκων αυτιστικών, ο Σύλλογος μας έχει δύο Προέδρους: ένα Πρόεδρο που είναι ενήλικας αυτιστικός και ένα Πρόεδρο που είναι γονέας αυτιστικού παιδιού. Το υπόλοιπο Δ.Σ. αποτελείται απο ένα μείγμα ενηλίκων αυτιστικών και γονέων αυτιστικών παιδιών.
Είμαστε ένας Σύλλογος που ανυψώνει την φωνή των ιδίων των αυτιστικών. Ήρθε η στιγμή να ακούσει η Ελλάδα τους αυτιστικούς να μιλάνε και να διεκδικούν τα δικαιώματα τους.
Ο σκοπός της πανελλήνιας καμπάνιας μας είναι να ζητήσουμε από όλη την Ελλάδα να ακούσει την φωνή βοηθείας που σας ζητάμε, ώστε να γίνει ο Αυτισμός ισάξιος με τις αλλές διαφορετικότητες αντί να είναι ένα στίγμα.
Πως μπορείς να μας βοηθήσεις;
- Μάθε όσα μπορείς περισσότερα σχετικά με τον αυτισμό και τους αυτιστικούς
- Γίνε ομότιμο μέλος του Συλλόγου μας
- Γίνε δωρητής ή χορηγός των δραστηριοτήτων μας, ειδικά τώρα που ετοιμάζουμε σεμινάρια για τον Αυτισμό με τον παγκοσμίας φήμης καθηγητή Tony Attwood τον Μάιο του 2009 και ζητάμε χορηγούς για να καλύψουμε τα έξοδα αυτού του σεμιναρίου. Κατά την διαρκεια του σεμιναρίου, το βιβλίο του καθηγητή Tony Attwood The Complete Guide to Aspergers Syndrome, θα είναι διαθέσημο για πρώτη φορά στα Ελληνικά.
Σας παρακαλούμε ΔΙΑΔΩΣΤΕ όπως και όπου μπορείτε αυτή την ΚΑΜΠΑΝΙΑ, διότι αφορά το μέλλον χιλιάδων αυτιστικών παιδιών και ενηλίκων.
Σας ευχαριστούμε!!!
ξεκινά την 1η Δεκεμβρίου 2008 την πανελλαδική καμπάνια
"ΔΩΣΕ ΦΩΣ"
"Να Βγεί ο Αυτισμός από το Σκοτάδι
της Αφάνειας και του Στιγματισμού"
'Εως τώρα οι ειδικοί που μαζί με τους γονείς φρόντιζαν και προστάτευαν τα αυτιστικά παιδιά. Ηρθε τώρα η στιγμή να πάρουν στα χέρια τους αυτή την "φροντίδα και προστασία" των ανηλίκων αυτιστικών παιδιών, οι ίδιοι οι αυτιστικοί σε συνεργασία με τους γονείς τους. 'Οπως με κάθε άλλη αναπηρία ή καλύτερα διαφορετικότητα, και θα φέρω ως παράδειγμα τον αγώνα των τυφλών και κωφών, έτσι και εμείς οι αυτιστικοί θέλουμε να είμαστε αυτοί που θα αποφασίζουν για την εκπαίδευσή μας, την ζωή μας, και το μέλλον μας. Θέλουμε τα αποχτήσουμε τα δικαιώματα που μας ανήκουν σαν ισότιμοι πολίτες της Ελλάδος και της Ευρωπαϊκής Κοινώτητας.
Αν και υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα κάποια ελάχιστη μέριμνα και φροντίδα για τα παιδιά, απουσιάζουν εντελώς θεσμοθετημένα μέτρα για τους αυτιστικούς όταν μπουν στην ενηλικίωση, στη μέση ηλικία και στα γηρατειά. Στον Αυτισμό οι ίδιοι οι αυτιστικοί δεν έχουν καν φωνή, δεν έχουν δικαιώματα, δεν έχουν ισάξια μεταχείρηση διότι απλά ο αυτισμός δεν ανήκει κατά την γνώμη μας στους αυτιστικούς. Τον έχουν "απαγάγει" από τα χέρια μας οι ειδικοί, οι φαρμακευτικές εταιρίες, και οι εταιρίες προστασίας μας.
Από ποιούς ακριβώς μας προστατεύουν;
Δεν θέλουμε προστασία. Θέλουμε να μας αναγνωρίσει η κοινωνία, να δεί τον αγώνα που κάνουμε να επιβιώσουμε στην αφάνεια, στιγματισμένοι απο τους ειδικούς σαν την χειρότερη αναπηρία που υπάρχει. Τόσος είναι ο στιγματισμός του Αυτισμού που πολλοί λίγοι καν τον αναφέρουν! Τον λένε "πρόβλημα", "δυσκολία", "ιδιαιτερότητα" ή και "φάσμα" αρκεί να μην αναφέρουν την λέξη ΑΥΤΙΣΜΟΣ!!!
Εμείς οι αυτιστικοί ενήλικες που με πολύ αγώνα έχουμε καταφέρει να επιβιώσουμε μέσα στην κοινωνία, έστω και αν ζούμε απομονωμένοι και στην αφάνεια, εμείς είναι που αντιμετωπίζουμε σε κάθε βήμα αυτόν τον στιγματισμό. 'Αμα πούμε ότι είμαστε αυτιστικοί, δεν μας πιστεύουν. Πώς άλλωστε να μας πιστέψουν, όταν η εικόνα του αυτισμού στην Ελλάδα είναι ακόμη το παιδάκι με "κλασσικό" αυτισμό που δεν μιλάει, κουνάει το σώμα και τα χέρια του και δεν έχει επαφή με το περιβάλον του. Αντί για αυτιστικό μας πέρνουν για αγενή, για κακότροπο, για εγωιστή, για αντικοινωνικό και πολλά άλλα τέτοια. Η ίδια η λέξη "Αυτιστικός" έχει παραποιηθεί. Στην βουλή ακούμε να μιλάνε για αυτιστικό κόμμα, για αυτιστικό βουλευτή, πολλές γυναίκες λένε τον άνδρα τους αυτιστικό άμα δεν είναι κοινωνικός, και αντί για "βρε βλάκα" η νέα μόδα είναι... "βρέ αυτιστικέ"!
Αλλά είναι όλοι αυτοί αυτιστικοί;
'Οχι βέβαια! Ο αυτισμός είναι τόσο στην αφάνεια που κανείς δεν ξέρει πραγματικά και ουσιαστικά, τι ακριβώς είναι Αυτισμός, τι κάνει ένα άτομο αυτιστικό, τι προβλήματα αντιμετωπίζει ένας με αυτισμό, και πως όλη αυτή η θεωρία σχετικά με τον Αυτισμό μπαίνει στην πράξη στην καθημερινή ζωή ενός αυτιστικού.
'Οπως λέμε κάποιον "τυφλό", άμα δεν δεί κάτι, ή "κουφό" άμα δεν ακούσει, δεν σημαίνει ότι ξέρουμε τι είναι τύφλωση άμα κλείσουμε για 5 λεπτά τα μάτια μας, όπως και δεν ξέρουμε τι είναι κώφωση άμα κάτσουμε μια ώρα σε μια ηχομονωτική καμπίνα! 'Ετσι με το να λέμε έναν "αυτιστικό", επειδή αυτό το άτομο ουσιαστικά εμφανίζει σε μιά δεδομένη στιγμή ή/και κατάσταση κάποια συμπεριφορά που μοιάζει με την συμπεριφορά αυτιστικού, δεν είναι δυνατόν να ξέρουμε τι σημαίνει να είσαι αυτιστικός και να ζεις καθημερινά με τον Αυτισμό!
Ο Αυτισμός είναι μιά ισόβια κατάσταση που δεν θεραπεύεται ούτε μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Ο αυτισμός όμως δεν μπορεί να διαχωριστεί απο το ίδιο το άτομο, όπως και η τύφλωση και η κώφωση δεν μπορούν να διαχωριστούν από τον τυφλό ή κωφό! Εδώ ένα απόσπασμα από την παρουσίαση που έδωσε ο Jim Sinclair (αυτιστικός και συγγραφέας) στη Διεθνή Διάσκεψη του 1993 που έγινε στο Τορόντο, σχετικά με τον αυτισμό και απευθυνόταν πρώτιστα στους γονείς:
Σας προσκαλώ κοιτάξετε τον αυτισμό μας, και κοιτάξετε τη θλίψη σας, από την προοπτική μας:
Ο αυτισμός δεν είναι ένα εξάρτημα. Ο Αυτισμός δεν είναι κάτι που ένα άτομο έχει, ή ένα "κέλυφος" μέσα στο οποίο είναι παγιδευμένο ένα άτομο.
Δεν υπάρχει κανένα κανονικό παιδί που κρύβεται πίσω από τον Αυτισμό.
Ο Αυτισμός είναι ένας τρόπος ύπαρξης. Είναι διάχυτος, χρωματίζει κάθε εμπειρία, κάθε αίσθηση, αντίληψη, σκέψη, συναίσθημα, και αντιμετωπίζει κάθε πτυχή της ύπαρξης. Δεν είναι δυνατό να χωρίσετε τον Αυτισμό από το άτομο -και εάν ήταν δυνατό, το άτομο που θα είχατε αφήσει μετά το διαχωρισμό δεν θα ήταν το ίδιο άτομο με αυτό που αρχίσατε.
Αυτό είναι σημαντικό, έτσι σκεφτείτε το για μια στιγμή:
Ο Αυτισμός είναι ένας τρόπος ύπαρξης.
Επομένως, όταν οι γονείς λένε "Μακάρι το παιδί μου να μην είχε αυτισμό," αυτό που λένε πραγματικά είναι, "Μακάρι το αυτιστικό παιδί που έχω να μην υπήρχε, και να είχα ένα διαφορετικό (μη-αυτιστικό) παιδί αντί αυτού."
Διαβάστε το πάλι. Αυτό είναι που ακούμε όταν πενθείτε για την ύπαρξή μας. Αυτό είναι που ακούμε όταν προσεύχεστε για μια θεραπεία. Αυτό είναι που ξέρουμε, όταν μας λέτε μέσω των πιο δυνατών σας ελπίδων και ονείρων σας για μας:
Ότι η πιο δυνατή επιθυμία σας είναι να έρθει η ημέρα που θα πάψουμε να υπάρχουμε, και άγνωστοι που θα μπορείτε να αγαπήσετε θα κινούνται μέσα και πίσω από τα πρόσωπά μας...
Γι αυτό ο Σύλλογος μας αποφάσησε να αρχίσει αυτή την καμπάνια ώστε να γίνει ο αυτισμός, ο πραγματικός Αυτισμός, όπως τον βιώνουμε εμείς οι ίδιοι οι αυτιστικοί, γνωστός και να σταματήσει να είναι ένα στίγμα, αλλά να αρχίσει να είναι αυτό που πραγματικά είναι ο Αυτισμός: ένας τρόπος ζωής, ύπαρξης, κατάστασης, και νοοτροπίας που είναι αδιαχώριστα απο το ίδιο το άτομο!
Αλλά ποίος είναι ο Σύλλογος μας; Είναι ο Σύλλογος Ελλήνων Ενηλίκων Αυτιστικών Asperger και ΥΛΑ. ΥΛΑ σημαίνει Υψηλής Λειτουργικότητας Αυτισμός. Ο "αυτιστικός" μας σύλλογος δεν είναι μόνο ο πρώτος Σύλλογος στην Ελλάδα απο και για αυτιστικούς, αλλά και ο πρώτος συλλόγος με Πρόεδρο και Συν-Πρόεδρο!
Μιά και θέλουμε να υπάρχει ίση αντιπροσώπευση των ενηλίκων αυτιστικών αλλά και των ανηλίκων αυτιστικών, ο Σύλλογος μας έχει δύο Προέδρους: ένα Πρόεδρο που είναι ενήλικας αυτιστικός και ένα Πρόεδρο που είναι γονέας αυτιστικού παιδιού. Το υπόλοιπο Δ.Σ. αποτελείται απο ένα μείγμα ενηλίκων αυτιστικών και γονέων αυτιστικών παιδιών.
Είμαστε ένας Σύλλογος που ανυψώνει την φωνή των ιδίων των αυτιστικών. Ήρθε η στιγμή να ακούσει η Ελλάδα τους αυτιστικούς να μιλάνε και να διεκδικούν τα δικαιώματα τους.
Ο σκοπός της πανελλήνιας καμπάνιας μας είναι να ζητήσουμε από όλη την Ελλάδα να ακούσει την φωνή βοηθείας που σας ζητάμε, ώστε να γίνει ο Αυτισμός ισάξιος με τις αλλές διαφορετικότητες αντί να είναι ένα στίγμα.
Πως μπορείς να μας βοηθήσεις;
- Μάθε όσα μπορείς περισσότερα σχετικά με τον αυτισμό και τους αυτιστικούς
- Γίνε ομότιμο μέλος του Συλλόγου μας
- Γίνε δωρητής ή χορηγός των δραστηριοτήτων μας, ειδικά τώρα που ετοιμάζουμε σεμινάρια για τον Αυτισμό με τον παγκοσμίας φήμης καθηγητή Tony Attwood τον Μάιο του 2009 και ζητάμε χορηγούς για να καλύψουμε τα έξοδα αυτού του σεμιναρίου. Κατά την διαρκεια του σεμιναρίου, το βιβλίο του καθηγητή Tony Attwood The Complete Guide to Aspergers Syndrome, θα είναι διαθέσημο για πρώτη φορά στα Ελληνικά.
Σας παρακαλούμε ΔΙΑΔΩΣΤΕ όπως και όπου μπορείτε αυτή την ΚΑΜΠΑΝΙΑ, διότι αφορά το μέλλον χιλιάδων αυτιστικών παιδιών και ενηλίκων.
Σας ευχαριστούμε!!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)