Ονομάζομαι Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου, είμαι τυφλή και κάτοχος σκύλου-οδηγού. Ερευνήτρια στο ΙΤΕ Ηρακλείου, υποψήφια διδάκτωρ στην ιατρική σχολή του παν/μίου Κρήτηςκαι πρόεδρος της Ελληνικής Σχολής Σκύλων-Οδηγών «Λάρα».Ζω στο Ηράκλειο Κρήτης όπου η πρόσβαση του σκύλου-οδηγού επιτρέπεται παντού.
Και στην πολιτισμένη υποτείθεται πρωτεύουσα;Σήμερα πρωτομαγιά, θέλησα να πάω με μια φίλη για φαγητό στην ταβέρνα «Καλοζύμη» που βρίσκεται δίπλα στο πατρικό μου, στο Χαλάνδρι.Στην είσοδο της ταβέρνας, ο υπεύθυνος μας πληροφόρησε πως απαγορεύονται τα σκυλιά.Απαντήσαμε ότι, έτσι κι αλλιώς θα τρώγαμε στην αυλή αφού είχε ωραία μέρα. Εκείνος,αντέτεινε πως ο σκύλος απαγορεύεται ακόμα και στην αυλή και πρότεινε να. μας βγάλειένα τραπέζι στο δρόμο!
Φύγαμε και πήγαμε ακριβώς δίπλα στην ταβέρνα «Ιορδάνης».Δυστυχώς κι εκεί, η ίδια αντιμετώπιση: ο σκύλος δεν επιτρέπονταν ούτε καν στην αυλή.
Κι ερωτώ τους φίλτατους αναγνώστες:
1. Αξίζει ένας άνθρωπος να φάει στο δρόμο, επειδή βλέπει με τα μάτια ενός σκύλου;
2. Μπορεί ο μάγειρας της εκάστοτε ταβέρνας να μαγειρέψει χωρίς τις κατσαρόλες του;
3. Εάν ήμουν φορέας της γρίπης των χοίρων και πήγαινα να φάω δίχως να πω λέξη θα ήμουν εντάξει;
Περισσότερες πληροφορίες για τους σκύλους-οδηγούς στο http://www.laraguidedogs.gr
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΓΝΩΣΤΟΥΣ, ΜΗΠΩΣ ΜΑΘΟΥΝ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ. ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΑ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ. ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!